Laatste Avondmaal
Op de avond voor zijn dood verzamelt Jezus zijn discipelen voor een laatste avondmaal. Hij wast hun voeten als teken van nederigheid en voorspelt zijn eigen verraad. Tijdens de maaltijd deelt hij brood en wijn als symbolen van zijn lichaam en bloed. Dit bijbelse tafereel is vaak afgebeeld in de beeldende kunst, waarbij Leonardo da Vinci's Laatste Avondmaal (ca. 1495/98) een iconisch voorbeeld is. Zijn meesterwerk kenmerkt zich door levendige interactie tussen de personages, een doorbraak in de artistieke representatie van het onderwerp. Het fresco meet 460 x 880 cm en is te zien in de eetzaal van het klooster van Santa Maria Delle Grazie in Milaan. Het thema was traditioneel voor eetzalen van kloosters, maar de interpretatie van Leonardo gaf het een veel groter realisme en diepte. De lunetten boven in het fresco zijn beschilderd met het wapen van Sforza. Tegenover het fresco is een ander fresco te zien van de kruisiging, geschilderd door Donato Montorfano. Leonardo begon met het werk aan het Laatste Avondmaal in 1495 en voltooide het in 1498, hoewel hij niet aan één stuk door heeft gewerkt aan het fresco.
In het Laatste Avondmaal worden de reacties van de apostelen weergegeven, toen Jezus zei dat een van hen hem zou verraden. "Zij keken elkaar aan, onzeker, wie hij bedoelde," schrijft de evangelist. Alle twaalf apostelen hebben bij Da Vinci een verschillende reactie op deze aankondiging en verkeren in diverse stadia van woede en schok.
