Jacobus van Looy
Jacobus van Looy (Haarlem, 1855 – Haarlem, 1930) was een Nederlandse schilder, tekenaar en auteur. Hij heeft onder leiding van August Allebé op de Rijksakademie van beeldende kunsten in Amsterdam gezeten. In 1884 won de kunstenaar de Prix de Rome, maar moest de prijs delen met Jan Dunselman omdat de jury niet één winnaar kon aanwijzen. De prijs stelde Van Looy in staat een studiereis te maken naar Italië, Spanje en Tanger (Marokko). Ook heeft hij gereisd naar onder andere Londen, Parijs en Berlijn. In Nederland verbleef hij het langst in Amsterdam en Haarlem.
Zijn werk bestond voornamelijk uit landschappen, stillevens en dierenvoorstellingen. Zijn werken zijn onder andere te zien in het Teylers Museum in Haarlem en in het Frans Hals Museum in Haarlem, Nederland.
Later in zijn leven schilderde hij bloemstillevens en vruchten die hij uit zijn eigen tuin had verzameld.
Van Looy schilderde De tuin in de zomer van 1893. Door de lichte aanraking en de abrupte afsnijdingen sluit het schilderij aan bij het Franse impressionisme. Van Looy schilderde het doek net buiten “en plein air”. De vrouw op de achtergrond is de vrouw van Van Looy, Titia van Gelder.
